Starting over: Van het Midden-Oosten naar Nederland
Tijdens mijn laatste jaar op de universiteit in Syrië stond ik te springen om het werkende leven te ontdekken. Ik was erg gedreven in het afronden van mijn school en om mijn dromen werkelijkheid te laten worden. Ik was er klaar voor mijn kennis toe te passen in de praktijk. Helaas gaat het leven niet altijd zoals we willen.
In december 2013 verloor ik mijn lieve moeder. Ik miste haar ontzettend en alles werd steeds moeilijker voor mij. Ook was er veel onrust in Syrië. Dus besloot ik om te vertrekken. Het werd tijd voor mij om uit mijn comfortzone te stappen en om langzaam uit mijn schulp te kruipen.
“Wees nooit bang voor verandering!”
Herinneringen
Een deel van mij is altijd bij de mensen die ik lief heb. Zoals bij de herinnering aan mijn moeder en haar unieke geur wanneer ik haar omhelsde en kuste. Dit gaf mij een warm gevoel. Deze onvoorwaardelijke liefde kan niemand in de wereld vervangen. Mijn vader woont in Saoedi-Arabië. Hij verliest nooit zijn gevoel voor humor, ongeacht de omstandigheden. Dit bewijst dat mijn vader een hele sterke man is en dit bewonder ik heel erg. Ook mis ik mijn broers, die mij altijd steunen in mijn beslissingen. Welke ik ook kies in het leven, ze geloven in mij en in mijn kwaliteiten. In moeilijke tijden blijft dit mij altijd herinneren aan wie ik ben. Ook mis ik mijn lieve neefjes en nichtjes, zij zijn zo schattig dat ik ze wel kan opeten! Niet te vergeten mis ik mijn vrienden, die altijd bij mij waren. Zij zitten voor altijd in mijn hart. Until we meet again.
Maar zo is het leven. We moeten door blijven gaan. Dat betekent dat we soms los moeten laten waar we van houden. Wees nooit bang voor verandering.
"Wanneer het leven je aanmoedigt om je hart te volgen, hoef je dit alleen maar te vertrouwen."
Verder gaan
Dus ik pakte mezelf op en vertrok. Om eerlijk te zijn had ik geen idee waar ik aan begon. Voor het werk van mijn vader moest hij in verschillende landen werken. Als familie moesten wij dus veel naar andere landen verhuizen. Maar deze keer was het anders. Deze keer was ik helemaal alleen. Ik was aangewezen op mezelf. Wanneer het leven je aanmoedigt om je hart te volgen, hoef je dit alleen maar te vertrouwen. Ik geloof dat wanneer je jouw intuïtie volgt, het universum je geeft wat je hart wil.
Saoedi-Arabië
Toen ik Syrië verliet ging ik terug naar het land van mijn vader: Saoedi-Arabië. Als je denkt dat het weer in Nederland slecht is geloof mij, het is een zegen! Er waren namelijk momenten waarop de temperatuur in Saoedi-Arabië steeg tot 40 graden of meer! Het leek wel een natuurlijke sauna!
Turkije
Na een tijdje voelde ik dat het tijd was om verder te gaan en nieuwe ervaringen op te doen. Daarom ging ik naar Istanbul in Turkije, een zeer inspirerende stad. Hier zie je de mix tussen Europa en Azië. De mix tussen oost en west komt hier samen. Het moderne leven met een vleugje van de oosterse wereld. En geloof mij, na een tijdje geleefd te hebben in deze stad word je verslaafd aan thee. Er is thee in overvloed. Zelfs als je iets in de winkel koopt bieden ze je een klein glaasje thee aan! Het eerste Turkse eten dat ik heb geprobeerd was ‘’Menemen’’ (ei, tomaat en verschillende groenten), uiteraard met een kopje thee! De anderhalf jaar die ik in Turkije doorbracht, waren geweldig en het was zeker een keerpunt in mijn leven.
Toen ik naar Istanbul ging wist ik niet wat de toekomst mij zou brengen. Maar dat was precies wat ik nodig had. Ik heb het gevoel van veiligheid en gevaar leren begrijpen. Maar ook dat van succes en mislukking, het verliezen van mensen en het maken van nieuwe vrienden. De belangrijkste les die ik heb geleerd is dat ik altijd dankbaar ben voor alles wat ik heb! Dit komt door de dingen die ik heb meegemaakt (de mooie en de rare ervaringen), van de geweldige mensen die ik heb ontmoet tot de verschillende banen die ik heb gehad. Bijvoorbeeld van het werken in een bedrijf achter de balie tot aan werkzaam zijn als serveerster in een gezellig café. Ook heb ik mijn communicatieve vaardigheden verbeterd tijdens het praten met klanten aan de telefoon en het beantwoorden van hun vragen. Maar ook door het begeleiden van backpackers op kleine tours in Istanbul. Ik liet hen de leukste plekken van Istanbul zien. Ik heb gewerkt in een prachtig hostel met een geweldig team dat eigendom was van een man uit Nieuw-Zeeland. Hij kwam er als reiziger en vervolgens besloot hij om in het hostel te investeren en te leven in Istanbul!
"Maar de belangrijkste les die ik heb geleerd is dat ik altijd dankbaar ben voor alles wat ik heb!"
Toen ik voor het eerst in Istanbul aankwam, was ik niet helemaal zeker wat ik wilde gaan doen. Maar na enkele banen te hebben gehad in Istanbul, voelde ik dat het tijd was om een nieuw plan te maken. Ik besloot om een stabielere toekomst op te bouwen en te verhuizen naar Nederland.
Nederland
Een jaar geleden kwam ik aan in Nederland. Ik was klaar om de plannen die ik tijdens mijn studie had gemaakt werkelijkheid te laten worden. Ik wilde gebruik maken van alle vaardigheden die ik heb opgedaan zodat ik me verder kon ontwikkelen.
Oliebollen en de letter G
Het eerste dat mijn aandacht trok toen ik mensen op straat hoorde praten was het uitspreken van de letter (G). In het Arabisch spreken we de letter (خ) op precies dezelfde manier uit. In de meeste landen kunnen mensen dit niet uitspreken! Het gaf me een fijn nostalgisch gevoel. Mijn eerste indruk hier was dus positief! Om eerlijk te zijn, ik werd nog blijer toen ik voor het eerst ‘Oliebollen’ geproefd had, yummy! Het is het eerste Nederlandse eten dat ik ooit geprobeerd had! Nu woon ik in een prachtige kleine flat met mijn schattige, kleine, gekke kat Gaya.
Nadenken over de toekomst
Ik startte 6 maanden geleden op een taalschool. Maar ik bleef nadenken over mijn toekomstige werk hier. Hoe ziet de werkomgeving er hier uit? En wat kan ik betekenen voor bedrijven?
"Ik hou van ieder van hen en ze laten me beter voelen met een eenvoudig woord of een glimlachje"
Tijdens een gesprek met mijn leraar op school heb ik het gehad over mijn wens om te werken en mijn taal te verbeteren. Hiernaast wilde ik mijn vrije tijd op een goede manier gebruiken. Na een week vond mijn leraar een vrijwillige baan voor mij in de ouderenzorg. Tijdens dit werk mocht ik met ouderen praten en er voor zorgen dat ze een leuke tijd hadden. Dit deed ik door spellen met hen te spelen en voor een lekkere maaltijd te zorgen of gewoon door een wandeling en een praatje. Ik heb heel erg genoten en het hielp echt om mijn taal te verbeteren. Ze waren lief, teder en geduldig met mij terwijl ik probeerde Nederlands te spreken of mezelf te uiten. Ik werk nog steeds met hen maar slechts één dag per week. Ik hou van ieder van hen en ze laten me beter voelen met een eenvoudig woord of een glimlachje.
"Ik begon me af te vragen hoe mijn loopbaan hier eruit zal zien"
Na 5 maanden hier gewerkt te hebben kreeg ik het gevoel dat mijn taalkennis beter werd. Ik kon de meeste woorden begrijpen, vooral als het niet snel ging. Ik begon me af te vragen hoe mijn loopbaan hier eruit zal zien. Ik vroeg me af wat de overeenkomsten en verschillen zijn tussen de werkomgeving hier en in de vorige landen waar ik heb gewerkt.
Na een tijdje kwam ik in contact met Astrid van VVN vluchtelingenwerk. Ze hielp me aan de mogelijkheid om werkervaring op te doen bij Decom in Venray. Ik was zo blij toen Danny van Decom me belde om te zeggen dat ik was aangenomen voor een ‘Werk / Taal Stage’. Ik was vooral zo enthousiast omdat ik echt meer over recruitment zou willen leren.
Het hebben van twijfels
Natuurlijk, nadat ik begon kwamen die ‘wat als’ vragen, zoals: Wat als mijn Nederlands niet goed genoeg is? Wat zal deze ervaring aan mijn persoonlijke en professionele vaardigheden toevoegen? En ben ik in staat om ook nuttig te zijn voor het bedrijf? En natuurlijk, hoe zullen mijn collega’s zijn?
Al dit soort stomme vragen hielden me bezig! Het is een ‘gave’ van mij: het vermogen en de creativiteit om me over alles druk te maken! Maar daarnaast heb ik gelukkig wel goed de mogelijkheid mezelf te kalmeren en weer rationeel te denken.
"Hier gaan we, laten we eens kijken wat er zal gebeuren!"
De eerst dag
Dus was het tijd voor mijn eerste werkdag, op een maandag, dus je kunt je voorstellen hoe mijn weekend ervoor was: zo veel opwinding. Ik ging erheen, belde aan en zei tegen mezelf: “hier gaan we, laten we eens kijken wat er zal gebeuren”.
"Iedereen was (en is) zeer respectvol"
Om eerlijk te zijn, mijn eerste dag bij Decom Technology People was erg leuk! Aan het einde van de dag had ik alleen maar meer enthousiasme en positieve energie. Al mijn domme zorgen waren weggespoeld. Waarom was dat? Nou, vanaf het begin voelde ik me heel welkom en was iedereen zeer respectvol terwijl mijn Nederlandse woordenboek in mijn gedachten alleen de basis bevatte en mijn spreektaal verre van vloeiend was! In de middag hadden we onze lunchpauze samen. De weg was geopend voor persoonlijke gesprekken. Zo leerde ik mijn collega’s beter kennen. Sommige van mijn collega’s (met name Randy) waren ook geïnteresseerd in Syrisch eten!
"Geloof mij, er is veel meer heerlijk Arabisch eten dat je met plezier kunt proberen in plaats van Falafel!"
Trouwens, vergeet FALAFEL! Geloof mij, er is veel meer heerlijk Arabisch eten dat je met plezier kunt proberen in plaats van Falafel. Je moet beginnen met Molokhia of Kibbeh. Wanneer je vegetariër bent zal Kibbeh zeker niet jouw keuze zijn!
Tijdens mijn eerste dag leerde ik de identiteit, het werk en de visie van het bedrijf kennen. Iedereen zorgde ervoor dat ik altijd vragen kon stellen. Ze gaven aan nooit te aarzelen om iets te vragen en dat gaf me een heel vrij gevoel.
Ik was aanwezig op de maandagochtend teamvergadering. Dit gaf me een idee over hoe het bedrijf te werk gaat. Het was een echte uitdaging om alles wat er gezegd werd te begrijpen en ik had echt al mijn energie nodig om me te concentreren op het begrijpen van alle woorden. Ik heb echt mijn best gedaan en daarom denk ik dat ik er het grootste deel van heb begrepen! Het gaf me veel vertrouwen dat ik echt het meeste van wat mensen zeiden begreep vooral met deze behulpzame en stimulerende werkomgeving.
"Wat is er beter dan het drinken van een drankje met lieve mensen om je werkweek te beëindigen en je weekend te beginnen?"
En hoe ik mijn eerste werkweek eindigde? We zijn allemaal samen naar een leuke bar, ‘De Goesting’, gegaan. Wat is er beter dan het drinken van een drankje met lieve mensen om je werkweek te beëindigen en je weekend te beginnen?
Wat ik van al mijn ervaring heb geleerd is dat je alleen je hart maar hoeft te volgen. Dat betekent dat je soms een deel van je leven moet loslaten en zien wat er gebeurt. Wees nooit bang voor verandering!
Door op ‘akkoord’ te klikken, gaat u akkoord met het gebruik van deze cookies zoals omschreven in onze cookieverklaring hier. Via de knop cookie-settings kunnen cookies voor marketing en analytics doeleinden worden uitgeschakeld.
