Opeens was ze daar: de dame die als recruiter werkte voor een groot internationaal arbeidsbemiddelingsbureau. Ze was bezig een geheel nieuw werving-en-selectieteam in te richten. En daar had ze mij voor nodig. Ik voelde me gevleid door haar interesse. Maar waarom ik? Ze zocht een recruiter: “Wij zoeken een recruiter, jij bent een recruiter, welkom bij de club.”
Ik besloot haar contactverzoek naast me neer te leggen en er op een gepast moment op terug te komen, maar haar verzoek liet me niet los. Ik begon me af te vragen waarom ze mij benaderde. Weet zij wat mij drijft? Waar mijn ambities liggen? Weet zij wel hoe gelukkig ik van mijn huidige job word? Zou ik bij die grote bekende club ook de verantwoordelijkheden krijgen waar ik nu zo van geniet? Ik liet er een nachtje overheen gaan.
Elke ochtend is het bij ons op kantoor weer dringen bij de koffieautomaat. What else? Hoe zou de koffie bij die grote club eigenlijk smaken? ‘Mevrouw de recruiter’ van die grote club was het gesprek van de ochtend. Ze was namelijk zo creatief geweest om al mijn collega’s precies hetzelfde bericht te sturen: inhoud identiek, woordkeuze identiek.
“Weet zij wat mij drijft? Waar mijn ambities liggen? Weet zij wel hoe gelukkig ik van mijn huidige job word?”
Mijn jubelstemming van gisteren verdween als sneeuw voor de zon en maakte plaats voor een lichte vorm van irritatie. Ik trok de ogenschijnlijk terechte conclusie: deze dame vond mij helemaal niet de moeite waard of deze dame is ontzettend lui. Een antwoord op haar contactverzoek? Still pending…
Verdiep je in iemands achtergrond, in zijn of haar interesses, in wat iemand drijft en probeer de persoon achter het mooie profiel te leren kennen. Maak recruitment menselijker. Stuur niet klakkeloos een onpersoonlijke InMail naar je kandidaat, maar voeg waarde toe aan je contact. Jij wil toch ook als mens behandeld worden en niet de zoveelste in lijn zijn die wordt bestookt met: “Wij zoeken een recruiter, jij bent een recruiter, welkom bij de club.”
Vanaf deze dag besloot ik alles anders te gaan doen: ik wilde niet meer die dertien in een dozijn recruiter zijn. Ik wil meer weten van de persoon achter het profiel en ik wil niet in aannames verzanden. Ik weet niet wat voor een ander belangrijk is: meer salaris, een grotere leaseauto, het mogen bouwen van je eigen team of een baan dicht bij thuis. Dus vanaf deze dag heb ik de ‘ik heb een baan voor je’-berichten definitief in de ban gedaan.
“Maak recruitment menselijker”
Mijn nieuwe stelregels, die ik al mijn collega recruiters van harte aan kan bevelen:
Je komt in gesprek met je potentiële kandidaat, je krijgt een hechtere band met je kandidaat dan je collega recruiters en je creëert een sfeer waarin je op basis van gelijkwaardigheid elkaar weet te versterken. En geef toe: wie wil er nou liever met een onpersoonlijke en veelal onzichtbare recruiter in zee als je ook voor de human touch kunt kiezen? Juist: jij, ik, wij allemaal.
“Acceptance rates, response rates en interview rates die door het dak gaan”
En de door data gedreven recruitment manager hoor ik nu denken: “Wat levert dat nou echt op”? Geloof me. Acceptance rates, response rates en interview rates die door het dak gaan. Mission accomplished.
Ik was op zoek naar een ervaren IP Engineer voor een grote speler binnen de telecom. Zeer specifieke functie-eisen maakten deze zoektocht een heidens karwei. Tijdens het in kaart brengen van de juiste internationaal georiënteerde kandidaten, woonachtig in de omgeving Amsterdam, stuitte ik op een Italiaanse meneer met een hele typische naam die hintte naar een bepaalde soort Italiaanse koffie. Juist ja, daar is de koffie weer. What else?
Ik vroeg hem hoe het is om als Italiaan in Amsterdam te wonen, ik triggerde hem over de rol, maar ik deelde bewust geen functieprofiel met hem (de kandidaat besluit immers zelf wat hij wil weten). Ik hintte middels een woordspeling die verband hield met zijn ‘koffie-achternaam’ om elkaar te ontmoeten. 43 minuten later ontving ik onderstaand bericht:
Hello Roel,
Life in Amsterdam is really really good. I love this place very much and we are planning to stay for a long time here. See for example today we have some nice sun and also a nice funny email, thank you for the laugh.
I will be more than interested in hearing more about this position you currently have open, if you could please share the job specs?
And sure we can have a cup of coffee anytime, maybe this week ? I usually finish my shift at 6pm, and I work at Bijlmer Area, so probably around 7 pm any day at City Center or any other location near you.
Thank you for your email again
Naast dit koffieverhaal heb ik gesprekken gevoerd over taekwondo en waarom wij denken dat het in Engeland altijd regent. Ik heb advies uitgebracht welk Belgisch bier op welk moment gedronken moet worden en ik heb Rotterdammers bewogen om toch echt voor Ajax te zijn.
“Ik heb Rotterdammers bewogen om toch echt voor Ajax te zijn”
Naast het gebruik van deze persoonlijke benadering op LinkedIn leidt dit ook tot betere resultaten op de diverse jobboards, zoals de ‘Monsters’ van deze wereld. Ook daar geldt: onderscheid jezelf middels een (meer) persoonlijke aanpak dan al je concurrenten en concullega’s.
Laat zien dat je een mens bent, een persoon met unieke kenmerken, maar ook met zijn of haar gebreken. Net als je geïdentificeerde kandidaat. Het zorgt voor meer succes in je werk, maar het maakt het vooral nog veel leuker dan het al is.
‘Mevrouw de recruiter’ maakte namelijk geen schijn van kans. Ze had gelijk dat bij Decom recruiters werken, hele goede zelfs, maar bovenal werken hier mensen. Mensen die het vak van recruiter als geen ander verstaan, die op een unieke en persoonlijke manier door het vuur gaan vuur hun kandidaten. Ze is van harte welkom om bij ons in de leer te komen, onder het genot van een goede kop koffie. What else?
Lekker verder lezen?Verdiep je in ons blog
